The girls gaan door!

Na de vorige editie van de 1000 km van Kom op tegen Kanker hebben wij besloten ook mee te doen aan de 1000 km van 2011.
We proberen deze keer maar liefst 4 ploegen aan de start te krijgen, waarvan ook een mannenploeg, mochten we voldoende gemotiveerde mannen vinden natuurlijk.

We organiseren op 31 oktober een bal/fuif in de Kokorico in Zomergem.

Iedereen is welkom. Kaarten kan je bestellen via ons e-mail adres. Langs deze weg krijg je dan informatie over betalingsmogelijkheden en hoe de kaarten kunnen afgehaald worden!

ALLEN DAARHEEN

ZONDAG 16 MEI: HASSELT-ANTWERPEN

5u45: de wekker loopt af.... Hasselt-Antwerpen: lukt dit wel?

7u: K. Dusartplein Hasselt, koud, koud, koud.... maar droog en zon.

7u30: Het startschot, meteen valt de stress weg, daar gaan we.

Eénmaal goed vertrokken vond ik mijn plekje in het klein peletonneke en kwamen de gesprekken algauw op gang. Voor ik het wist kwamen we aan in Turnhout, onze middagstop. Buiten een paar bruggen was het zo plat als een biljarttafel. Hm.... Raar maar ik had 8 km meer op mijn computerke staan dan de rest. Waar was IK verkeerd gereden?

Mentaal werd het voor mij zwaar tussen Herenthout en Wuustwezel, de verveling sloeg toe. Iedereen werd stil en ik was aan het rekenen geslagen... Nog zoveel kilometer, nog zolang. Ik had me althans voorgenomen om niet op mijn computerke te kijken, mislukt dus.

Daar ik op veilig speelde zat ik in het peleton van 24 km/u maar naar mijn aanvoelen had ik te veilig gespeeld... niets aan te doen.

In Wuustwezel stonden mijn vrouwke (net zoals op elke stop, dank u vrouwke) en mijn ouders me op te wachten. Ik reed ze blindelings voorbij naar het toilet. Mijn noodzakelijke stops.

Nu ik iedereen nog een laatste keer gezien had was ik er mentaal weer even bovenop.

Nog 60 km, het einde in zicht, in rechte lijn naar de Grote Markt Antwerpen.

Ter hoogte van Brasschaat gebeurde "het"... Peter, "onze leider" kwam achter mij in de treinsporen ten val, hard ten val. Midden op de spoorweg bleef hij liggen. Ik nam me voor om mijn fiets af te staan indien zijn materiaal het liet afweten. Hij zou de 1000 km uitrijden, daar zorgde ik dan wel voor. Onze mascotte van het peleton van 24 km/u stond recht, pakte zijn fiets....en zag dat het goed was (fiets was in orde maar zijn helm was gebarsten!!!)

Opeens waren we de bordjes kwijt... neen.... er werden kilometers afgesneden. Waarom???

We reden de volledige ring af richting Grote Markt, een grote ontgoocheling.

MAAR de ontgoocheling werd algauw weggespoeld door de emoties toen we op de Grote Markt aankwamen. Ik had het gehaald!!! HET TEAM HAD HET GEHAALD!!! PROFICIAT MYRIAM, PATRICIA EN ELKE VOOR JULLIE PRESTATIE EN BEDANKT VOOR DE STEUN!

P.S.: Smeert de kuiten maar al in want we zijn reeds ingeschreven voor de volgende editie!!!

Hasselt, 18u55. Ik kom over de finish met een gelukzalig gevoel. Niet alleen ben ik opgelucht dat ik de 270 km goed heb doorstaan, maar bovendien heb ik een heel leuke dag achter de rug. Het begon allemaal 10 uur eerder in Gent, onze startplaats. Vol stress stond ik aan de start, nog steeds twijfelend of ik het wel zou halen. Dan knalde het startschot and off we were. De eerste kilometers was het wat zoeken. Je moet je plaats vinden en je tast zo wat af. Gelukkig had ik vrij snel een 'opening line', want wat bleek, mijn fietscomputer registreerde de snelheid niet. Ik heb dan Johan aangesproken (die m'n fietsbuddy bleef tot aan lunchstop) om te vragen hoe snel we reden.

Na 56 km stopten we voor een eerste keer in Puurs, waar m'n ouders en mijn 'foster parents' me stonden op te wachten. Het bleek een 'blitz' stop te zijn, want voor ik het wel en goed besefte zat ik al weer op de fiets richting Aarschot.

Na de lunch in Aarschot werd onze tocht richting Hasselt verder gezet. Ik meende me te herinneren dat ik eerder die morgen had opgevangen dat deze rit een vrij, vlotte, vlakke rit zou worden. Mis gedacht. We waren nog maar net vertrokken en daar waren de hellingen, en dit tot in Bilzen! Het moet wel gezegd worden, de fruitstreek is echt de moeite waard!

In Bilzen werd ik opgewacht door mijn allerliefste vrouw en mijn mama. Als twee volleerde verzorgers gingen ze aan het werk. M'n vrouw masseerde m'n schouder en m'n mama was bezig met m'n uitrusting. De kussen en knuffels sterkten me om de laatste 53 km vol te maken.

Eens uit Bilzen kenden we vlakke en brede wegen en werd het tempo opgedreven. Wat een kick om in peleton alle verkeerslichten te negeren :-) Patricia zei het eerder, al fietsend in groep leer je heel wat leuke mensen kennen! Tot slot wil ik iedereen bedanken voor zijn of haar bijdrage tot deze fantastische ervaring! Tot volgend jaar :-)

Hoe ver is 250 km? Heel erg ver... zeker wanneer de afstand wordt aangekondigd als 238 km, want, zoals Sanne zei: "er zitten een paar hellingskes tussen", en die worden er uiteindelijk 262 km, dan is dat ver.

Had me echt wel voorgenomen om niet te vaak op mijn kilometerteller te kijken, maar eens boven de 200 km kon ik het niet meer laten. Vanaf Leuven tot aan de lunchstop in Aalst, ging het voortdurend op en neer. Wanneer dan vooraan wat snelheidsduivels rijden, die het gemiddelde naar boven trekken (29 gemiddeld na 95 km) werd het eerste deel vrij zwaar. Na de lunch ging het tempo gelukkig een beetje naar beneden zodat er onderweg ook wat kon gepraat worden. En ik mag zeggen dat er heel aangename mensen meereden in ons peloton.

Na 235 km kregen we in Kruishoutem nog een helling voorgeschoteld die voor velen van ons een echte beproeving werd. Nog een laatste keer in het rood gaan was voor velen de boodschap. Daarna liep het mooi vlak naar Gent.

Aankomen in het Kuipke vond ik absoluut geslaagd. Enkel jammer dat we geen ritje mochten doen op de piste zelf, maar de vreugde om de rit tot een goed einde te brengen woog veel meer door.

Bedankt aan de supporters die in grote getale waren opgedaagd en aan de meneer die mijn benen heeft gemasseerd. Voel me vandaag eigenlijk buitengewoon goed. Helemaal geen zware benen en ook de vermoeidheid valt reuze mee.

Patricia, R.E.S.P.E.C.T! You rock!
Meer kilometers gefietst + de hellingen= proficiat!!!!

Myriam heeft het gehaald! Een superproficiat. Haar reactie: "Ik ben niet zo moe, kvoel alleen mijn benen."
RESPECT

Om 20u34 kreeg ik volgende sms: Mama is aangekomen! 279,6 km op de teller!
Myriam, ik heb twee woorden voor jou: RESPECT en PROFICIAT! Je hebt de toon gezet!

Enkele sfeerbeelden van de start in Oostende.
O.a Myriam in volle voorbereiding.
Gekiekt met bekende en minderbekende wielerfanaten.

Om 7u33 stipt is de eerste groep vertrokken in Oostende (gemiddeld 24 km/uur). Er heerste een een heel optimistische en ontspannen sfeer. Het weer liet het echter afweten. Bij een vrij strakke noordenwind (ook al zegt Frank dat die matig is) en 6°C en onder vallend water zagen we toch enkel stralende gezichten.

Voor de start werden we voorgesteld aan nog een damesteam (er zijn slechts 3 damesteams ingeschreven): "De Fertility ladies uit Tielt". Dat bleek een heel leuke ontmoeting want de startende dame was niet voorzien op de 271 km die er eigenlijk 250 had moeten zijn. Tegen Sanne, die ons had voorgesteld, zei ze het volgende: "Mô seg, ik en me kwoad gemokt op je. Mô gauw seg, tweeonderdéénenseventig kilometer! Mô gauw Sanne!" De toon was gezet.
Voor alle duidelijkheid, deze vier dames zijn "van nul" beginnen trainen in december. Geen van allen deed aan sport. Sjapoo! Das pas straf.

Myriam had na 75 km aan de eerste bevoorrading moeten aankomen, maar daar hadden ze reeds een uur vertraging en 20 km extra op de teller. Slik. Wanneer dit niet gecompenseerd wordt in de rest van de rit, loopt het aantal kilometer naar de 300 en, eerlijk, das echt héééél erg veel kilometer.

Pas om 13u30 is de groep die gemiddeld 30km/uur rijdt op de lunchplaats in Assenede aangekomen. Dat betekent dat er nog steeds een dik uur achter op het schema wordt gefietst.

Heb me voorgehouden om me morgen niet te concentreren op de af te leggen kilometers, maar te genieten van de rit zelf.

En net zoals Elke zegt: onze outfit is een eye catcher! We zijn absoluut heel erg tevreden met het resultaat.

Deze morgen onze eerste dame, Myriam, uitgewuifd. Ondanks het frisse weer, zagen we alleen maar stralende gezichten. Onze outfit bleek ook een 'eye-catcher' te zijn, en als je mijn bescheiden mening vraagt: ' we hebben de mooiste outfit van allemaal' ! :-)
Na de ervaring van deze ochtend is de goesting alleen maar gegroeid! Ik kan niet wachten tot zaterdag! Ik hoop dan ook de 266km tot een goed eind te brengen. Go girls!

Morgen start de 1000 km. Eindelijk zou ik bijna durven zeggen en zo voelen de andere teamleden zich ook. De voorbereiding is voor de een al wat vlotter verlopen dan voor de ander, maar we denken er toch klaar voor te zijn.

Nu is ook gebleken dat niet elke dag braaf 250 km wordt afgelegd. De afstanden variëren nogal. Myriam krijgt, wat het aantal kilometer betreft, de zwaarste rit: 271 km. Niet alleen zij, maar ook Elke, Sophie en ik moesten even slikken. Dat is een verdomd lange afstand.

Op vrijdag wordt er 238 km verreden. Sophie bracht het goede nieuws. "Je weet toch waarom je maar 238 km fietst?" vroeg ze. Ik had de rit nog niet zo aandachtig bekeken, maar we rijden door de Vlaamse Ardennen. Niet alleen de Alsemberg wordt beklommen maar ook in de Vlaamse Ardennen krijgen we een aantal, zij het kleinere, hellingen voorgeschoteld.

Op zaterdag rijdt Elke 266 km en op zondag rijdt Sophie 253 kilometer. Is dus samen 1028 kilometer.

Het weer lijkt wel te zullen meevallen, koud 's ochtends maar gedurende de dag toch een vrij aangename 15° op donderdag en vrijdag tot 18° op zondag, en als Frank het bij het rechte eind heeft, geen neerslag (van betekenis).

Spannend! Het begint nu toch wat te kriebelen.

Het verslag

Met mijn excuses voor de week vertraging, maar hier volgt toch nog een kort verslagje van onze spinningmarathon.

Al zeg ik het zelf, de marathon was een succes. Nog eens een dikke proficiat aan alle deelnemers die vier uren hebben meegefietst en natuurlijk ook een dikke dank u aan allen die één of meerdere uurtjes hebben afgezien.

De ambiance was verzekerd vanaf het eerste liedje en is doorgegaan tot het allerlaatste. Misschien kwam dat wel door de uiterst verzorgde bevoorrading. De sponsors en taartenbaksters waren gul!

Dankzij jullie bijdrage mogen wij met trots aankondigen dat we de kaap van
€ 5 000,00 overschreden hebben en onze deelname aan de 1000 km zo is verzekerd.

Alle aandacht kan nu gaan naar de trainingen.

Spinningmarathon

De koorts stijgt een beetje. Zondag gaat onze spinningmarathon door.
De sponsors voor de drank en het fruit zijn gevonden. Deelnemers zullen taarten en cakes laten aanrukken... Het lijkt erop dat er meer calorieën in de mens dan uit de mens zullen gaan.

Maar hier luidt het credo zeer zeker: meedoen is belangrijker dan niet meedoen.

Het wordt een sportieve maar ook een sociale spinningmarathon. Getrainde en minder getrainde mensen zijn ingeschreven en de bedoeling is dat iedereen zich om 17u00 nog fris genoeg voelt om van de zondagavond te genieten.

Er zijn nog een aantal plaatsen vrij. Dus mocht iemand zich nog geroepen voelen... jullie zijn meer dan welkom, ook om te supporteren.

Door de wind, door de regen

Het trainen verliep dit weekend niet in groep.
Sophie en Nancy hebben er zaterdag een doorgedreven training van gemaakt met 105 km op de teller. Elke en ik haalden 60 km, met een gemiddelde van 26 km/uur, wat de kortere afstand toch verteerbaar maakt als training. Myriam vertrok toen Elke en ik al bijna terug aan het beginpunt waren. Weet dus niet hoeveel kilometer zij heeft volgemaakt.

De wind was er, de regen gedurende een half uurtje... de morgenstond heeft goud in de mond? Spreekwoorden slaan de bal soms vreselijk mis. De morgenstond had regen en wind in de mond. En het zal toch wel weer lukken dat de wind meezat in het gaan en niet in het keren.

Veel volk op de fiets zaterdagmorgen. Zeker wanneer je je kilometers maalt langs autovrije jaagpaden.

Poging tot het vastmaken van de overschoenen (lukte alleen niet, had dus hulp nodig van niet één maar twee dames).
Teamwork!

Eerste rit van het nieuwe seizoen

Zondag was het dan eindelijk zo ver. Er werd koud, maar droog weer voorspeld met een matige, schrale noordoosten wind.
Myriam, respect, had de storm van 28 februari al getrotseerd en was ook zaterdag 6 maart al op de fiets gesprongen.
Toen Elke opdaagde was ze redelijk optimistisch; "Het is niet zo koud als ik had gedacht". Ik stelde mij onmiddellijk de vraag of ik dan niet te veel laagjes had aangetrokken (vier)? Maar aangezien het beter is te warm te hebben dan te koud, bleven de laagjes bewaard. Geloof me, dat heb ik mij niet beklaagd.
Tochtje van 70 km voor mij, 76 voor Myriam en 86 voor Elke (want we vertrokken aan mijn voordeur), viel al bij al goed mee. Het enige nadeel is dat wanneer je de wind mee hebt bij het vertrek, blaast die natuurlijk zwaar in het nadeel in het terugrijden, zeker wanneer je langs de Schelde fietst richting Oudenaarde.
Sophie heeft deze diepvriestocht gemist... maar dat komt wel goed volgend weekend.
Tijdens de week wordt het dus weer trainen op de rollen of de spinningfiets, is veel saaier, maar aangenaam warm.
Moet toegeven dat ik toch al uitkijk naar de volgende fietstocht, hopelijk dit weekend.
Thanks girls voor de leuke rit en het gebabbel.
En ook bedankt aan de mijnheer die 25 km lang in ons wiel heeft gehangen en niet één keertje kopwerk heeft gedaan! ;-D

Waar en wanneer fietsen we de 1000 km?

De 1000 kilometer start op donderdag 13 mei 2010 om 7.30 uur in Oostende en eindigt op zondagavond 16 mei 2010 in Antwerpen.

Programma:

• Donderdag 13 mei: Oostende-Leuven
• Vrijdag 14 mei: Leuven-Gent
• Zaterdag 15 mei: Gent-Hasselt
• Zondag 16 mei: Hasselt-Antwerpen

Vertrek- en aankomstplaatsen

In Oostende wordt het startschot gegeven op de zeedijk ter hoogte van de Drie Gapers. Van daar gaat het, met de nodige bochten en omwegen door West- en Oost-Vlaanderen, richting Leuven. De eerste dagrit eindigt in deze studentenstad op de Oude Markt. 's Anderendaags vertrekt de rit daar ook, met als eindbestemming: het Kuipke in Gent. Rijden in deze wielerpiste, gekend van onder meer de Zesdaagse van Gent, is een unieke belevenis voor elke wieleramateur. Dag drie gaat van Gent naar het Kolonel Dusartplein in jeneverstad Hasselt. De laatste etappe, op zondag, eindigt op een sfeervolle Grote Markt in Antwerpen, aan het prachtige stadhuis.

Elke dag wordt er 250 km gefietst langs rustige, zo verkeersluw mogelijke wegen. Het traject wordt zo vlak mogelijk uitgestippeld. Dat betekent niet dat een prachtige streek als de Vlaamse Ardennen wordt gemeden, wel dat het aantal hellingen op het parcours sterk wordt beperkt.

Spinningmarathon

Op zondag 21 maart organiseren wij een spinningmarathon in No Limits Fitness in Mariakerke. De marathon start om 13u00 en het afzien eindigt om 17u00.

Drankjes en bananen worden voorzien zodat we niet zonder energie komen te zitten.

Vier uur fietsen en dan zeker spinning kan sommige mensen afschrikken, maar dat hoeft helemaal niet. Je kan ook één uurtje meefietsen en zo ons initiatief steunen. De nadruk ligt niet hier helemaal niet op prestatie. De lessen worden zodanig opgebouwd dat iedereen met een beetje conditie de vier uur zonder problemen kan uitfietsen.

Elke les duurt 50 minuten, met 10 minuten flow, zodat je droge kledij kan aantrekken, je vochtbalans terug op peil kan brengen, een hapje kan eten of even naar het toilet kan.

Elk uur wordt lesgegeven op een ander thema. Ambiance en een goed gevoel zijn bij dit evenement absoluut prioritair.

Wie wil inschrijven kan dat doen via: thegirlsfietsen@yahoo.com.

Vier uren fietsen: € 30,00
Per uur: € 10,00

Waarom Sophie zo graag 250 km wil fietsen op één dag

Het begon allemaal met de informatie die ik terugvond op de website
van Sven Nys. Hij was 1 van de peters bij het komend initiatief van
Kom op Tegen Kanker. 1000 km fietsen in 4 dagen tijd.
Het leek me wel wat, maar wat met die 5000 EUR ??
Het idee werd in de kast geborgen tot ik tot 2 maal toe een mail
ontving met de informatie over het gebeuren.
Dit kon geen toeval zijn, ik moest en ik zou meedoen aan deze
sportieve uitdaging.

Hier en daar werd er rond gemaild en zo kwamen we tot ons team :
“The girls fietsen voor Kom op Tegen Kanker”

Die 5000 EUR verzamelen was niet langer een obstakel maar een must.
Met dit geld worden er allerlei projecten opgezet en onderzoeken verricht
om een weerwoord te bieden aan kanker.
Kanker is van alle tijden maar ik stond daar niet bij stil tot het langzaam
aan in de vriendenkring en tenslotte in de familie binnensloop.

Voor al mijn dierbaren, al mijn vrienden en kennissen die reeds hun
strijd verloren hebben…. Ik strijd verder voor jullie…..
P MIJN FIETS! LETS GO!!!!!!!!

Sophie

Het definitieve ontwerp van onze teamkledij

Waarom Elke zo graag 250 km wil fietsen op één dag

Toen Sophie op facebook meldde: “Ik wil meedoen aan de 1000 km van Kom
op tegen kanker. Wie is nog 'zot' genoeg om mee te doen?” twijfelde ik niet.
Ik hou immers van een stevige uitdaging! Maar nog belangrijker, ik zou me inzetten voor een zaak dat me nauw aan het hart ligt! Kanker is een ziekte die op de één of andere manier elk van ons ooit zal raken.
Wie kent er immers niet iemand die een ouder, grootouder, kind, vriend of kennis heeft verloren? Ik zag het daarom meteen zitten! Vrij snel kwamen we samen om alles te organiseren, maar tegelijk kwam snel
het besef dat het niet makkelijk ging worden om 250 km op 1 dag te fietsen en om 5000 euro startgeld in te zamelen. Vergis je echter niet in wat 4 gemotiveerde dames kunnen verwezenlijken.
Na wat stevig brainstormen kwamen we op een aantal goede ideeën om 5000 euro in te zamelen. Nu is het aan ons om de beentjes en het hoofd
klaar te stomen om de 1000 km succesvol te beëindigen.
Ik heb er alvast alle vertrouwen in!

Elke 

Waarom Patricia zo graag 250 km wil fietsen op één dag

Sophie kwam met het idee om mee te doen aan deze fietsmarathon (dat is het toch wel voor mij). Oorspronkelijk dachten wij om toch wel 500 km te fietsen. In duo dus, twee dagen. Maar dat kan blijkbaar niet. Elk teamlid fiets dus op een andere dag en als enkeling in een groep van andere goedgetrainde enthousiastelingen.
Het idee sprak mij onmiddellijk aan. Niet alleen de sportieve uitdaging kon mij bekoren, maar ik doe het vooral ter nagedachtenis van mijn mama, die vorige jaar op 2 maart overleed aan galwegkanker, na een strijd van twee jaar. Hierdoor breng ik haar niet terug, maar ik zou alles doen om er voor te zorgen dat er voor alle kankers, en het zijn er veel te veel, een afdoende behandeling wordt gevonden. Beter nog dat de oorzaak van de verschillende kankers kan worden achterhaald, zodat er preventief kan worden opgetreden.
Ook al leef je gezond en sport je regelmatig, de kans dat je kanker krijgt is 1 op 3 voor mannen en 1 op 4 voor vrouwen.
Het is beangstigend om vast te stellen dat na meer dan 40 jaar onderzoek, kanker nu epidemische proporties aanneemt en de kans op totale genezing, ook al wordt in de media vaak anders beweert, klein is.

Patricia

Waarom Myriam zo graag 250 km wil fietsen op één dag

Na een spinningles vroeg Patrica mij om mee te doen met
de 1000 km fietsen voor kom op tegen kanker.
Heel impulsief heb ik ja gezegd. Nu heb ik weer
een doel om voor te trainen, mij helemaal in te zetten,
dacht ik. Toen ik thuis kwam begon het allemaal een
beetje door te dringen. Gelukkig waren mijn huisgenoten
ook meteen enthousiast en bereid om mij volop te
steunen.
Eigenlijk is het niet 1 uitdaging, maar 2, mij
voorbereiden om 250 km te fietsen en samen met
the girls 5 000,00 euro inzamelen.
Intussen zijn we ook drukdoende om sponsors te zoeken,
we verkopen paaseitjes en we maken ook veel reclame.
Ondertussen fiets ik regelmatig op 'de rollen' in onze
living. Ik kijk al uit naar beter weer, zodat ik ook
buiten kan trainen. En met het truitje zonder mouwen
zullen de bruinlijntjes inderdaad nogal meevallen ;-).


Groetjes


Myriam

The outfit

De kogel is door de kerk, het teamoutfit is gekozen, de verschillende stukken (trui, broek, trainingsvest en wintervest) zijn gepast, logo's van sponsors zijn mooi ingepast en we zijn met zijn allen hééééééééééél tevreden.

Hierboven zie je de kledij die we hebben gekozen. De blauwe lijntjes worden groen en twee dames hebben een truitje zonder mouwen gekozen (mocht het erg zonnig zijn, dan vallen de bruinlijntjes nog mee ;-D).

Op het uiteindelijk resultaat moeten we nog 8 weken wachten. Aftellen dus!

De kilometers gehalveerd

Een uitdaging! Zo ziet Kom op tegen Kanker deze wel uiterst sportieve prestatie. Je mag niet met twee mensen uit hetzelfde team starten, want dan moet je niet € 5 000,00 maar € 10 000,00 inzamelen. Dus we fietsen elk een dag, want wie 's morgens start moet ook 's avonds aankomen. Blijkbaar is het nu, op vraag van een aantal teams, mogelijk om slechts 125 km te fietsen en halverwege afgelost te worden. De uitdaging wordt daardoor anders, maar het einddoel niet minder groots.
Onze groep is er nog niet uit of we voor de aflossing dan wel voor de volle 250 km gaan. Zo een zware beslissing dient genomen te worden met een stevige pint in de hand ;-D.

het parcours

De uitdaging start op donderdag 13 mei 2010 om 7u30 in Oostende en eindigt op zondagavond 16 mei 2010 in Antwerpen op de Grote Markt.

Elke dag worden er dus 250 km gefietst langs rustige, verkeersluwe wegen. Er wordt zoveel mogelijk vlak gereden, maar de Vlaamse Ardennen laten we duidelijk niet links liggen.

de 1000 kilometer van Kom op tegen Kanker

In het verlengde Hemelvaartweekend, 13 tot en met 16 mei 2010 vindt de eerste editie plaats van de 1000 km van Kom op tegen Kanker.

Aan dit fietsevenement willen wij, Sophie, Elke, Myriam en Patricia graag deelnemen. Vier dagen fietsen, elk 250 km. De etappes kunnen niet verdeeld worden onder ons, wie start moet de 250 km uitfietsen. Het wordt gelukkig geen eenzaam parcours. We fietsen in groep samen met de andere teams. Je kan kiezen aan welke gemiddelde snelheid je rijdt: er worden drie groepen gevormd: 30km/uur, 27 km/uur of 24 km/uur.

Om aan dit evenement te mogen deelnemen dienen wij € 5 000,00 te betalen en het samenbrengen van deze som is niet zo evident. We proberen deze som bij elkaar te krijgen door sponsoring en giften. Het geld komt volledig ten goede aan Kom op tegen Kanker.

Meer informatie: www.1000km.be