Hasselt, 18u55. Ik kom over de finish met een gelukzalig gevoel. Niet alleen ben ik opgelucht dat ik de 270 km goed heb doorstaan, maar bovendien heb ik een heel leuke dag achter de rug. Het begon allemaal 10 uur eerder in Gent, onze startplaats. Vol stress stond ik aan de start, nog steeds twijfelend of ik het wel zou halen. Dan knalde het startschot and off we were. De eerste kilometers was het wat zoeken. Je moet je plaats vinden en je tast zo wat af. Gelukkig had ik vrij snel een 'opening line', want wat bleek, mijn fietscomputer registreerde de snelheid niet. Ik heb dan Johan aangesproken (die m'n fietsbuddy bleef tot aan lunchstop) om te vragen hoe snel we reden.

Na 56 km stopten we voor een eerste keer in Puurs, waar m'n ouders en mijn 'foster parents' me stonden op te wachten. Het bleek een 'blitz' stop te zijn, want voor ik het wel en goed besefte zat ik al weer op de fiets richting Aarschot.

Na de lunch in Aarschot werd onze tocht richting Hasselt verder gezet. Ik meende me te herinneren dat ik eerder die morgen had opgevangen dat deze rit een vrij, vlotte, vlakke rit zou worden. Mis gedacht. We waren nog maar net vertrokken en daar waren de hellingen, en dit tot in Bilzen! Het moet wel gezegd worden, de fruitstreek is echt de moeite waard!

In Bilzen werd ik opgewacht door mijn allerliefste vrouw en mijn mama. Als twee volleerde verzorgers gingen ze aan het werk. M'n vrouw masseerde m'n schouder en m'n mama was bezig met m'n uitrusting. De kussen en knuffels sterkten me om de laatste 53 km vol te maken.

Eens uit Bilzen kenden we vlakke en brede wegen en werd het tempo opgedreven. Wat een kick om in peleton alle verkeerslichten te negeren :-) Patricia zei het eerder, al fietsend in groep leer je heel wat leuke mensen kennen! Tot slot wil ik iedereen bedanken voor zijn of haar bijdrage tot deze fantastische ervaring! Tot volgend jaar :-)